W kościele parafialnym pw. Trójcy Przenajświętszej w Czerwinie, w piątek 16 kwietnia 2021 r., odbyła się msza święta pogrzebowa w intencji sanitariuszki Powstania Warszawskiego Dobrosławy Ciborskiej ps. "Sława", "Barkas". Przeżywszy sto lat, zapisała się w pamięci ludzi jako kobieta o wielkim sercu oraz wzór patriotyzmu.
Nabożeństwo celebrował ksiądz proboszcz dr Kazimierz Wołpiuk. Na uroczystość przybyły poczty sztandarowe: Sztandar Światowego Związku Armii Krajowej Okręg Ostrołęka wystawiła 5 Mazowiecka Brygada Obrony Terytorialnej im. ppor. Mieczysława Dziemieszkiewicza ps. "Rój" z Ciechanowa. Swój sztandar wystawiła również Szkoła Podstawowa im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Czerwinie. Wojskową asystę honorową przy trumnie i na cmentarzu wystawił 22 Wojskowy Ośrodek Kartograficzny w Komorowie. Nad całością oprawy wojskowej czuwał osobiście Dowódca Garnizonu Ostrów Mazowiecka - płk Leszek Iwaniec.
Reklama
Panią Sławę żegnała rodzina - na czele z Agnieszką Królikowską (siostrzenicą) oraz Antoni Macierewicz Poseł RP, Marcin Grabowski z ramienia Samorządu Województwa Mazowieckiego, przedstawiciele miejscowych władz gminnych i przyjaciele. Mszę św. poprzedziło odczytanie postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o nadaniu Dobrosławie Ciborskiej Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski. Postanowienie odczytał Marcin Grabowski, odznaczenie odebrała Agnieszka Królikowska.
Dobrosławę Ciborską podczas mszy świętej wspominali i dziękowali za Jej życie: Ksiądz Proboszcz Kazimierz Wołpiuk, Agnieszka Królikowska, Antoni Macierewicz oraz Zbigniew Gołąbek, który położył na trumnie wiązankę z biało-czerwonych frezji.
Pani Dobrosława Ciborska ps. "Sława", "Barkas" urodziła się 16 listopada 1920 r. w Wieluniu w rodzinie ziemiańskiej Walentego Pstrągowskiego i Natalii z Mierzejewskich. W 1922 r., wkrótce po śmierci dziadka Władysława Mierzejewskiego, rodzice Dobrosławy Ciborskiej przenieśli się z Wielunia do majątku w Czambrowinie (gmina Czerwin), gdzie "Sława" zdobyła wiedzę podstawową od domowej nauczycielki. Następnie skończyła Państwowe Gimnazjum im. Króla Stanisława Leszczyńskiego w Ostrołęce. W czasie okupacji ukończyła na tajnych kompletach drugą klasę liceum i dwa lata filologii polskiej, a 13 czerwca 1940 r. liceum humanistyczne w Warszawie, uzyskując świadectwo dojrzałości.
Reklama
Od 1939 r. żołnierz ZWZ - AK, Placówka Czerwin "Czary", Ośrodek Wąsewo "Wronki", Obwód Ostrów Mazowiecka "Opocznik", Podokręg "Wschód", Obszar Warszawski - łączniczka, instruktorka szkolenia sanitarnego. Od stycznia 1940 r. do czerwca 1943 r. nauczała na poziomie średnimw tajnym nauczaniu - kryptonim "Golesin", które miało początek w jej domu rodzinnym w Czambrowinie. Od 1942 r. mieszkała na stałe w Warszawie przy ul. Grójeckiej 41 i Chmielnej 27. Pracowała w Ośrodku Sztuki Ludowej przy ul. Barskiej. Podczas Powstania Warszawskiego, jako sanitariuszka walczyła na Ochocie w okolicy ulicy Grójeckiej. Brała udział w ataku na pocztę przy Placu Narutowicza.
9 sierpnia 1944 r. dostała się do niewoli, przeżyła gehennę w obozie przejściowym na tzw. Zieleniaku (róg ul. Grójeckiej i Opaczewskiej). Została szczęśliwie uratowana przez znajomą lekarkę z obozu w Pruszkowie. Do domu rodzinnego w Czambrowinie wróciła na stałe wraz z mężem Zygmuntem Mieczysławem Ciborskim w 1953 r. Od 2000 r. nosiła zaszczytny tytuł Przyjaciela Szkoły Podstawowej im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Czerwinie. Za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej Prezydent RP odznaczył Panią Sławę: Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości. Została również uhonorowana: Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Armii Krajowej, Odznaką "Akcja Burza", Odznaką Honorową Pamięci Krystyny Krahelskiej - Pamięci Powstania Warszawskiego 1944 oraz Medalem Pamiątkowym z okazji 70 rocznicy Powstania Warszawskiego.
Pani Dobrosława Ciborska była osobą wielkiego serca i ducha, obdarzoną niesamowitą pamięcią, posiadającą szacunek dla przeszłości, kochającą swoją Ojczyznę, ludzi i przyrodę. Kochała wędrówki górskie. Jej ulubionymi kwiatami były frezje. Była wielkim autorytetem w środowisku, a dla młodzieży szkolnej - wzorem patriotyzmu. Służyła pomocą wszystkim, którzy jej potrzebowali.
Pani Dobrosława Ciborska odeszła na wieczną wartę 14 kwietnia 2021 r. w wieku 100 lat. Po mszy św. kondukt żałobny udał się na cmentarz parafialny w Czerwinie. Kondukt otwierał Poczet Sztandarowy Wojska Polskiego, ksiądz proboszcz i organista Zdzisław Rybaczyk, za samochodem z trumną szli: płk Leszek Iwaniec, Zbigniew Gołąbek z żoną Anną, córkami Aleksandrą i Dorotą. Wszyscy pozostali uczestnicy uroczystości pogrzebowej na
cmentarz udali się samochodami. Dobrosława Ciborska spoczęła w grobie obok swoich rodziców. Po złożeniu trumny pododdział Wojska Polskiego oddał salwę honorową.
Reklama
"Tę piosenkę, tę jedyną,
Śpiewam dla Ciebie dziewczyno.
Może także jest w rozterce
zakochane Twoje serce.
Może potajemnie kochasz
i po nocach tęsknisz, szlochasz.
Tę piosenkę, tę jedyną, acha!
Śpiewam dla Ciebie dziewczyno, z AK!"
Zobacz zdjęcia:
Pogrzeb śp. Dobrosławy Ciborskiej, sanitariuszki Powstania Warszawskiego
Więcej zdjęć: Pogrzeb śp. Dobrosławy Ciborskiej, sanitariuszki Powstania Warszawskiego
Autor tekstu i zdjęć: Zbigniew Gołąbek
Wyświetleń: 3859 | komentarze: - | 08:29, 22.04.2021r. |