Aktualności

Ziemniaki uratowały mieszkańców Kurpiowszczyzny, bo bieda i głód zajrzały im w oczy

Bieda i nędza doświadczała Kurpiów wielokrotnie. O trudnych czasach i nieszczęściach jakie spadły na kurpiowski lud wspomina gazeta "Wielkopolanin" z 1915 roku. Opis owych czasów przynosi obraz zgliszcz i ruin, a także wielkiego głodu, którego doświadczali mieszkańcy Puszczy.

O trudnej przeszłości naszego regionu przypomina serwis eDąbrówka.net. Gazeta "Wielkopolanin" datowana na dzień 25 lutego 1915 przynosi nam namiastkę obrazu nędzy naszych stron podczas Wielkiej Wojny. Puszcza Kurpiowska to ruina i zgliszcza. Poczytajmy sami:

Reklama

- Gleba puszczy Kurpiowskiej jest piaszczysta, łąki bagniste, ludność jest uboga, bez żadnych zasobów. Klęska obecna doprowadzi ją do ostatecznej nędzy. Panika szerzy się znacznie dalej, niż sięgają zagony, lud opuszcza swe siedziby, wyprzedaje za bezcen swój inwentarz spekulantom, tem bardziej, że paszę wszystką pochłonęły wojska. Gotówka za to otrzymana starczy na bardzo krótko. Na wiosnę owsa do siewu nikt mieć nie będzie. Jedne ziemniaki ratują Kurpiów, ale i te w r. b. słabo obrodził z powodu letniej suszy - czytamy w odnalezionym wycinku prasowym z 1915 roku.