W tym roku, 7 października, mija 30 rocznica śmierci archeologa i badacza dziejów Puszczy Zielonej - Juliusza Korsaka. Badacz urodził się 5 listopada 1953 roku w Rzeszowie, w rodzinie inteligenckiej Wandy i Tadeusza Korsaków.
Juliusz Korsak do szkoły podstawowej, a następnie liceum ogólnokształcącego uczęszczał w Świdniku koło Lublina. Był bardzo dobrym uczniem a najlepsze wyniki osiągał z historii i języków obcych. Fakt ten zadecydował, że w 1972 roku dostał się na bardzo oblegany kierunek studiów jakim była archeologia śródziemnomorska na wydziale historycznym Uniwersytetu Warszawskiego.
Reklama
W miesiącach wakacyjnych wiedzę teoretyczną i praktyczną uzupełniał i wzbogacał biorąc kilkakrotnie udział w archeologicznych badaniach terenowych, prowadzonych przez Jerzego Okulicza, wybitnego specjalistę od europejskiej epoki okresu żelaza. Uczestniczył w pracach wykopaliskowych na terenie Mazowsza, Warmii i Mazur, odkrywając najstarsze dzieje plemion pruskich i słowiańskich.
W 1975 r odbył praktykę zagraniczną w Wielkiej Brytanii jako członek archeologicznej ekspedycji brytyjskiej podczas badań terenowych prowadzonych w miejscowości Mucking koło Londynu. Pracę magisterską zatytułowaną "Zabytki sakralne Półwyspu Krymskiego" napisaną pod kierunkiem profesor Zofii Sztetyło, obronił w roku 1977.
Nie mając możliwości pracy w swoim zawodzie, zatrudnił się w PKS Przasnysz. Gdy pojawiła się sposobność, w kwietniu 1979 r., rozpoczął pracę w Muzeum Okręgowym w Ostrołęce jako kierownik Działu Archeologicznego. Dział ten zorganizował, opracowywał nieliczne wówczas przypadkowe zabytki, nawiązał kontakt z naukowcami z uniwersytetów w Warszawie oraz Toruniu i z tychże uczelni pozyskał w 1980 r. zabytki pochodzące z badań prowadzonych na terenie dawnego województwa ostrołęckiego. Rozpoczął i dokumentował nowe obszary w ramach ogólnopolskiej akcji "Archeologiczne zdjęcia Polski". Uzupełniając swoje wykształcenie ukończył studium podyplomowe ochrony zabytków na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Z chwilą powstania Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego w 1986 r. został jego członkiem, wspierając działalność instytucji tak w dziedzinie wydawniczej, jak też organizacyjnej - sesje naukowe, spotkania odczyty. Służył towarzystwu, w miarę możliwości, pomocą finansową, ale też merytoryczną i organizacyjną. Obok pracy badawczej z dużym powodzeniem prowadził działalność popularyzatorską zagadnień archeologicznych, jak i różnych problemów szeroko pojętej ochrony zabytków. Organizował prelekcje, odczyty, wydawał katalogi, spotykał się z młodzieżą w szkołach, placówkach kultury. Od 1 sierpnia 1990 r. pełnił funkcję dyrektora Wydziału Infrastruktury Społecznej Urzędu Wojewódzkiego w Ostrołęce. Rozpoczął także pisanie doktoratu na temat archeologii pólnocno-wschodniego Mazowsza. Prace przerwała tragiczna śmierć 7 października 1992 r.
Reklama
1. "Stanowiska archeologiczne z okresu wpływów rzymskich na terenie województwa ostrołęckiego", Ostrołęka 1981;
2. "Zabytki archeologiczne" [w:] Muzeum Okręgowe w Ostrołęce 1975-1985 Ostrołęka 1986
3. "Znaleziska monet na obszarze, województwa ostrołęckiego'' Ostrołęka 1987 (współautorstwo z Bernardem Kielakiem)
4. "Wykorzystanie regionalnych źródeł archeologicznych w nauczaniu historii, [w:] Zeszyty Naukowe t. V, 1991, s. 49-52.
Pozostawił również ideę i pierwsze prace dotyczące Muzeum Archeologicznego w Sypniewie.
Fot. Kurchan w Wojszach
Fot. Grodzisko w Ostrołęce
Fot. Znaleziony grot
Fot. Znaleziska z Sypniewa i Makowa Mazowieckiego
Autor tekstu: Grzegorz Korsak
Autor zdjęć: Juliusz Korsak
Wyświetleń: 30532 | komentarze: - | 13:10, 07.10.2022r. |